Dit is origineel eigenlijk een wedstrijd SA, waarbij je een titel kreeg en daarbij iets moest verzinnen. Ik vind hem stiekem een van mijn best gelukte standalones^^ Leesze!
Sweet and innocent
De bel ging. Ik stond op van mijn plaats en slofte het lokaal uit. Ik zuchtte diep. Ik had als een van de weinigen geen aardrijkskunde gekozen. Andreas was eigenlijk mijn enige vriend op Bill na, maar die zat niet bij ons in de klas. De rest liet me gewoon links liggen, omdat ik er “anders” uitzag. Oke, ik geef toe dat ik een van de weinigen was op school die kleding droeg welke een aantal maten te groot waren, maar dat vond ik nog geen reden om me te negeren.
Ik liep de aula binnen, die vrijwel verlaten was. Ik liet mijn blik door de bijna lege ruime glijden. Mijn oog viel op Emi, een meisje uit mijn klas waarmee ik –ondanks dat we al vier weken geen zomervakantie meer hadden - nog nooit gesproken had. Ik twijfelde, zou ik bij Emi gaan zitten? Of zou ze me dan raar vinden? Nou ja, ik kon het altijd proberen.
Ik liep naar het bankje in de hoek van de aula, waarop ze voor zich uit zat te staren. ‘Mag ik bij je komen zitten?’ vroeg ik en kleurde licht, toen ze me aankeek met haar vrolijke blauwe ogen. ‘Natuurlijk! Gezellig, ik was wal bang dat ik 45 minuten in mijn eentje in de aula moest zitten,’ antwoordde Emi opgelucht. Ik zakte naast haar op het bankje neer. Niet te dicht bij haar natuurlijk, straks dacht ze nog dat ik haar leuk vond. ‘Ja, daar was ik ook bang voor. Ik wist dat Andreas wel aardrijkskunde had, maar omdat die leraar nog niet op school gekomen is de afgelopen weken wist ik niet wie het nou wel of niet hebben,’ verzuchtte ik. Emi glimlachte, en veegde een blonde lok uit haar gezicht. ‘Je zit wel vaker alleen, is het niet?’ vroeg ze voorzichtig. Ik knikte. ‘Ik begrijp ook wel dat Andreas nog meer vrienden heeft in de klas naast mij, maar de rest van de klas moet me gewoon niet,’ een trillende zucht ontglipte mijn lippen, ‘en dat is af en toe best kut.’
Emi knikte begrijpend en aaide even over mijn arm, of het was mijn fantasie die op hol sloeg. ‘Ik begrijp je. Ik ben in het verleden ook buitengesloten, maar ik heb nooit de moed gehad om je te vragen bij ons te gaan zitten. Maar dat had je wel gemerkt, geloof ik.’ Haar hand lag nog steeds op mijn onderarm, het was dus niet mijn fantasie die af en toe op hol sloeg. Als we niet midden in de aula hadden gezeten, waar zomaar iedereen binnen kon lopen had ik Emi’s hand misschien vast durven pakken. Als ik de moed er voor zou hebben, tenminste.
‘Zeg eens eerlijk, vindt de rest van de klas vind me een weirdo?’ vroeg ik. Emi prutste aan de mouw van mijn vest, míjn vest nog wel. Volgens mij zat er wat in de thee die mamma die ochtend heeft gezet. ‘Ja, eigenlijk wel. Ze zeggen allemaal stomme dingen, zoals: Hij kan zijn eigen kleren niet betalen, daarom draagt hij de kleren van zijn vader. Maar ik denk niet dat een man van na de veertig Kani zal dragen,’ zuchtte ze. ‘Zoiets verwachtte ik al,’ mompelde ik lichtelijk gekwetst. Emi weigerde nog steeds haar had van mijn onderarm te halen, wat ik totaal niet erg vond, want het feit was dat ik haar al vanaf de eerste keer dat ik haar zag leuk vond.
Er viel een ongemakkelijke stilte. Ik staarde voor me uit, terwijl Emi’s hand steeds verder van mijn elleboog weg gleed, en uiteindelijk op mijn pols bleef liggen. Op dat moment vond ik het tijd om zelf wat initiatief te nemen, om eens niet te veel na te denken over wat de gevolgen van mijn acties zouden kunnen zijn. Ik trok mijn hand naar me toe, haar vingers gleden een stukje over de palm van mijn hand. Ik hoopte het goed zou vinden, want anders zou ik aardig voor paal staan. Ik verstrengelde mijn vingers met die van haar en liet ze op de rug van haar hand rusten. Tot mijn grote vreugde en vooral opluchting liet zij haar vingers ook rusten op de rug van mijn hand.
‘Wat hebben we hierna?’ vroeg Emi zich af na een lange stilte. ‘Ehm, engels volgens mij,’ antwoordde ik twijfelend. Ik wist wat engels betekende: Weer een les alleen zitten, dat kwam doordat we vaste plekken hadden. Niet uitgedacht door de leraar, maar gewoon waar iedereen de eerste les van het schooljaar was gaan zitten. ‘Je mag wel bij Max en mij komen zitten bij engels,’ stelde Emi voor. ‘Graag,’ zei ik met een glimlach, maar mijn hoofd kleurde rood toen ik besefte wat ik had gezegd. “Graag” had vast veel te enthousiast geklonken. Emi giechelde even. Op dat moment dacht ik zeker te weten dat ze me een sukkel vond.
De bel ging. ‘Is er al drie kwartier voorbij?’ vroeg ik me hardop af. Emi knikte en slingerde het hengsel van haar tas over haar schouder. Ik volgde haar voorbeeld door haar hand los te laten en mijn tas op mijn rug te doen. We liepen zo dicht bij elkaar de aula uit, dat de ruggen van onze handen elkaar raakten. De gangen van de school waren volgestroomd met mensen. Toen we onszelf de trappen ophezen, voelde ik Emi’s vingers bewegen. Alsof ze erover twijfelde of ze nou wel of niet mijn hand vast zou pakken. Ik besloot me weer te vermannen en pakte haar hand vast. Ze liet me weten dat ze het waardeerde, door naar me te glimlachen. We verlieten het trappenhuis, en liepen door de volle gang. Voor het lokaal waar we engels zouden hebben, stond de rest van de klas te wachten tot onze leraar engels kwam om het lokaal te openen. Aline, een meisje uit de klas, stootte haar vriendin aan en wees naar ons. Die instemmend knikte en lachte.
Bij het lokaal aangekomen keek Andreas me met gefronste wenkbrauwen aan. ‘Yo, volgens mij hebben Tom en Emi rare dingen uitgespookt in hun tussenuur!’ riep Fabian, de populairste jongen van onze klas, en tevens van de school. Ik kleurde weer rood. ‘Goh, wat ben je weer grappig Fabian. Ben je jaloers op hem ofzo?’ beet Andreas hem toe. ‘Op wie? Op Tom? Laat me niet lachen,’ antwoordde deze spottend. ‘Ja, ik dacht als je Emi leuk vindt, zal je het ook wel kut vinden als iemand anders hand in hand met haar staat,’ ging Andreas door. Fabian keek hem verontwaardigd aan, maar Emi gaf hem de kans niet om wat te zeggen. ‘Ik hoef geen arrogante macho, zoals Fabian. Geef mij maar een lieve jongen zoals Tom.’ Emi haalde haar hand door haar blonde haren en ik kreeg voor de zoveelste keer een hoofd als een tomaat. De leraar engels war er inmiddels, en we liepen achter hem aan het lokaal binnen. De verontwaardigde Fabian achterlatend.
Einde.
Onderwerp: Sweet and Innocent [B] ![Sweet and Innocent [B] Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
za 25 okt 2008 - 18:10
