Onderwerp: Wraak van take my smile away za 25 okt 2008 - 18:37
Oke dit verhaal stond op oude forum en ga het hier ook posten :] Hier kan ik voorlopig ff genoeg doorposten enz, maarja als ik door mijn materiaal ben kan het misschien soms ff duren totdat er weer nieuw stuk is Ik gebruik gewoon alles van verhaal dus ook de meiden in verhaal die hebben toen aangegeven dat ze wouden dat kan nouwel weer vergeten zijn maar boeiend xD
---------------------------------
Hoe zou jij het vinden als jij achter het succes van een band zit, maar totaal geen waardering krijgt ervoor? Dit is Lisa en haar vriendinnen overkomen. Ze zaten in de klas samen met Tom en Bill van Tokio hotel. Ze waren goede vrienden met elkaar. Naderhand ook met Georg en Gustav. Maar je zal vast wel ooit is van Tokio hotel hebben. Tegenwoordig een van de succesvolle band binnen europa, maar ook onderweg zeer succesvol te worden rondom europa. Lisa had de jongens aangespoord om een bandje op te richten. En dat gebeurde er. Ze pasten bij elkaar. Samen met haar vriendinnen gaf ze de jongens op bij optredens. Tot ze op een dag werden ontdekt. Het succes van Tokio hotel kwam eraan. En maar enkel waardering naar de meiden was niet te bekennen. Soms heeft ze nog contact met de jongens, maar ze richt zich niet meer op hun. Ze denkt nu aan haar komende bandje. De band die succes zal worden. Een van de grote concurrent van Tokio hotel. Misschien wel de grootste concurrent. De meiden willen wraak. Het wraak dat de jongens zal in zien wat er van ze zijn gekomen zonder dat die meiden hun hadden geholpen.
Oke hier is het lijstje van de band:
De naam: Take My Smile Away
De leden: - Zang: Lisa - Gitaar: Marit - Bas: Leen - Drum: Myrne
Onderwerp: Re: Wraak van take my smile away za 25 okt 2008 - 18:40
Braaf meisje
Nou deel 1 ^^
-----------------
Met de laatste paar tonen sluiten we het lied af. Vol verwachting kijk ik naar onze manager, Bambi. Luid begint ze te klappen. Samen met de rest van de platenmaatschappij. ‘Jullie waren echt goed meiden’ zegt Bambi trots. Een grijns verschijnt er op mijn gezicht. Marit en Leen leggen hun basgitaar en gitaar weg. Myrne legt haar drumstokjes ook weg en staat op. Ook bij hun verschijnen er grijnzen op hun gezichten. Ik pak mijn flesje water wat ik altijd bij heb en neem een slok. Langzaam voel ik het koude water in mijn mond via mijn keel naar beneden glijden. Het blijft verfrissend een slok water na het zingen. ‘Meiden, morgen rijden we naar het festival waar we al tijden naartoe leven’ zegt Bambi. Het is een festival waar de grootste bandjes naartoe gaan, maar ook de iets mindere bandjes. Zoals wij, maar geloof me daar gaat verandering in komen. We zijn al aardig op de goede weg en het voelt fantastisch. En het belangrijkste, Tokio Hotel zal er morgen ook zijn. Een gemene grijns vind plaats op mijn gezicht. Leen ziet het ook en weet meteen wat ik bedoel. Ook snel kijkt zij net zo gemeen als mij. ‘Ga maar naar huis en pak jullie spullen. Rust goed uit’ hoor ik Bambi zeggen en een voor een lopen we richting het busje die ons ieder naar ons huis rijd. Als ik bij mijn huis ben pak ik mijn nodige spullen. Een shirtje en broek leg ik in een aparte tas. Ik trek mijn kleding uit en loopt naar de douche. Al snel voel ik de warme straal over mijn lichaam gaan. Rillingen er door mijn lichaam. Zodra ik weer schoon ben droog ik mezelf af en trek mijn pyjama kleding aan. Niet later daarna lig in mijn bed mijn warme dekbed over me heen. Ik sluit mijn ogen
‘Lisa!’ hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik kijk om mijn heen, maar zie niemand die mijn naam zou hebben geroepen. Aantal keer hoor ik weer iemand mijn naam roepen. De stem komt me bekend voor, maar wie weet ik niet. Ik begin te lopen en krijg het gevoel dat ik achtervolgt word. Mijn passen worden sneller en groter. Al snel zijn mijn looppassen overgegaan naar rennen. Ik hoor iemand mijn naam roepen. Bang kijk ik om me heen, maar zie niemand. Geen enkel teken van leven die mijn naam zou kunnen roepen. Opeens sta ik stil. Kan geen kant meer op. 3 muren omringen mij en kan alleen maar terug. Alleen ik durf het niet. Bang voor diegene die mijn naam telkens roept. ‘Lisa’ hoor ik nu fluisterend. Ik weiger om te draaien en mijn naam word bozer gezegd. Woede hoor ik in zijn stem. Verdriet. Angst. Allerlei gevoelens door elkaar. Ik voel hoe een hand mijn schouder aanraakt en me ruw omdraaien. Daar zie ik degene staan wat ik verwacht had.
Ik zit rechtop in mijn bed. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Zweet vind plaats op mijn gezicht. Warmte. Schrik. Ik zie het gezicht voor me dat ik in mijn droom heb gezien. Ik schud het gezicht van het persoon weg en stap uit mijn bed. Een koude vloer voel ik tegen mijn blote voeten. Zachtjes loop ik naar mijn kast en pak wat kleding. Kleding dat ik eigenlijk wou klaar leggen de dag van te voren. Ik trek het aan en doe mijn dagelijkse ochtend ritueel. Wetend dat het geen nut heeft, omdat Annick of Marlien het straks bij het festival doet. Ik pak mijn tas en sleur hem naar beneden. Snel eet ik een boterham. Alsof ik het kon voorspellen hoor ik buiten de toeter van de bus. Ik loop naar buiten en leg mijn tas bij de rest van de spullen en begroet iedereen. Ik neem plaats op een stoel. Leen is zoals gewoonlijk aan het smsen met Devon, haar vriendje. Al tijden. Ze passen goed bij elkaar. Marit zit een tijdschrift te lezen. En Myrne die zit soort van de lucht drummen. Zo noem ik het altijd maar. De rest van de bende zit er ook. Bambi, onze manager. Annick en Marlien onze, styliste. Kan niet zonder ze. Wie moet mijn haren mooi maken en mijn stijl tip top in orde maken. De bus gaat in beweging en we zijn op weg naar Berlijn. Het festival. Het festival waar we vandaag onze oude vrienden weer ontmoeten. Tokio hotel.
Laatst aangepast door Lsa <3 Th op za 25 okt 2008 - 18:56; in totaal 1 keer bewerkt
Romi<3
Aantal berichten : 158 Registratiedatum : 25-10-08 Leeftijd : 30 Woonplaats : Grolle, voor wie daar ooit van heeft gehoord xD
Onderwerp: Re: Wraak van take my smile away za 25 okt 2008 - 18:47
Supervet verhaal Dat ik deze nooit gevolgd heb
Citaat :
Het festival waar we vandaag onze oude vriendin weer ontmoeten.
Onderwerp: Re: Wraak van take my smile away za 25 okt 2008 - 18:57
Jaa moest het ook zo zijn xD Was vergeten dat te veranderen want volgens mij was dat de vorige keer ook fout xD En Leen -wou eik engels zinnetje doen maar laat amar zitten- wees maar wat actiever xD
---------------------------------
De bus stopt voor een grote open ruimte. Een groot podium zie je in de verte staan. Mensen lopen heen en weer. We stappen uit en iedereen kijkt bewonderend rond. ‘Groot festival’ fluistert Myrne tegen mij. Ik knik. ‘Kom, dan gaan we naar de kamers waar de bands hun spullen kwijt kunnen en kunnen relaxen’ zegt Bambi. Braaf volgen we haar en komen later uit bij een grote ruimte. Deze ruimtes waren me niet eens opgevallen. De drukte, de menigte trokken meer mijn aandacht. Allerlei soorten mensen liepen er rond. Klein, groot, dik, dun. Ook allerlei mensen met verschillende stijlen. De een roze haar en de ander weer blond. Je kan wel goed zien dat dit een festival is die de meeste mensen wel aantrekken. Ik word door Marit onze ruimte in gesleurd. Verward kijk ik der aan. Marit blijft alleen maar grijnzen. Ik zucht en plant mijn tas ergens in een hoek. Verbijsterend kijk ik rond. ‘Luxe hé’ zegt Bambi grijnzend. Ik knik van ja en plant mezelf op een bank. Breed zit ik erop en weiger dan maar ook een vin te verplaatsen als Leen erbij wil zitten. ‘Onbeschoft’ zegt ze lachend. Grijnzend schud ik mijn hoofd. ‘Te lui’ zeg ik alleen maar. Marit trekt me van de bank af. ‘We gaan rondlopen’ zegt ze. Ik knik en slenter achter haar aan. Ik ben echt te lui. Heel de dag spookt die droom al door mijn hoofd. ‘Waar zit je met je hoofd?’ vraagt Marit als ze me zo afwezig rond ziet lopen. Ik besluit mijn droom maar meteen te vertellen. Geheimen hebben voor die drie meiden kan niet. Ze hebben het meteen door. Dus verzwijgen heeft geen zin. Begrijpend knikt ze. ‘En wie was diegene dan?’ vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. Heb geen zin om het over hem te hebben dus ik negeer het maar. ‘O my gott’ hoor ik opeens Marit mompelen en ik word tegengehouden. Verbaasd kijk ik naar beneden, waar de arm van Marit mij tegenhoud. ‘Wat heb jij?’ vraag ik droog. Marit wijst naar een punt. Mijn blik volgt het en komt uit bij Georg en Bill. Ook nu ben ik verbaasd en ben blij dat Marit me tegen aan het houden is. Woede vult mijn lichaam en kijken nijdig richting de jongens. Zelf hebben ze het niet in de gaten. Tot Georg zijn gezicht afwend richting ons en ons in de gaten krijgt. Een glimlach komt op zijn smoel en tikt Bill aan. Ook kijkt hij richting ons en moet glimlachen. Geërgerd kijk ik naar Marit. ‘Hebben die debielen een bord voor hun kop?’ vraag ik mompelend. Marit lacht en knikt ja. Bill en Georg komen steeds dichterbij. Net als ze bijna bij ons zijn komt Bambi tevoorschijn. ‘Lisa, Marit ik zocht jullie al jullie moeten nog soundchecken dus mee komen’ zegt ze. Ik zie hoe Bill en Georg ons verbaasd aankijken. Marit kijkt ze arrogant aan en loopt achter Bambi aan. Ik negeer hun blik en volg ook Bambi. Als we bij de rest aankomen barst Marit los. ‘Die stelletje mongolen. Ze waren er en deden dood leuk tegen ons alsof we nog jaren lang vrienden waren!’ barst ze in schreeuwen uit. Verbaasd kijken Myrne en Leen ons aan. ‘Bill en Georg’ mompel ik. Beide knikken ze. ‘Meiden’ begint Bambi. Bambi weet hoe het zit tussen ons en Tokio hotel. Ook al is Bambi onze manager we zien haar als een van onze beste vriendinnen. Ook voor haar kunnen we geen geheimen bewaren. Daarom weet ze hoe het precies ziet tussen ons en de jongens van Tokio hotel. ‘We gaan nou soundchecken en concentreer je daarop meiden’ zegt ze.
Na het soundchecken in een aparte ruimte lopen we weer naar onze ruimte. Als we langs een andere ruimte komen zien we Bill en Georg met grote gebaren iets aan het uitleggen. ‘Proberen ze op te stijgen’ vraagt Myrne droog. ‘Denk het’ zegt Marit lachend. Alle 4 rollen we met onze ogen en lopen naar onze kamer. Annick en Marlien staan al op ons te wachten. ‘Zo meiden, jullie moeten er vandaag sexy uitzien’ zegt Marlien lachend en trekt Leen mee om haar op te maken. Ik word door Annick meegesleurd en op een stoel gedrukt. ‘Welke kleding heb je aan straks?’ vraagt Annick verbaasd. ‘Zwarte skinny met een rode shirtje’ zeg ik. Annick knikt en begint mij op te maken. Zodra ze klaar is bekijk ik het resultaat. Echt mooi. Het heeft een lichte rode effect. Dat doet ze meestal. ‘Wauw’ breng ik bewonderend uit. Trots kijkt ze naar het werk dat ze geleverd heeft. ‘Je haren stijlen?’ vraagt ze. Ik knik. ‘Ze weet wat ik wil. Het liefst stijl. Zo stijl mogelijk. Iedereen addoreerd mijn krullen, maar doe mij maar stijl. Vind ik veel mooier. Als Annick klaar ik met mijn haren stijlen doet ze er een spul in. Ik ken het spul. Dat zorgt ervoor dat het lang stijl blijft. Als ik aan het optreden ben zweet ik. En het gaat dan altijd krullen, alleen dat spul houd het deels tegen. Trots sta ik op en geef Annick een knuffel. Eigenlijk gaan we allemaal met leeftijdsgenootjes om. Annick en Marlien zijn beide 18. Een jaar ouder als mij en Myrne en 2 jaar ouder als Marit en Leen. Bambi zelf is ook heel jong is ook maar 18. Maar zo goed. Komt doordat de vader van Bambi haar alles geleerd heeft. ‘Ik ga even wat eten’ zeg ik snel en loop door de gangen naar de eetzaal. Ik kijk rond naar het eten, maar kom tot de conclusie dat ik het niet lust. ‘Je lust zeker niks van dit?’ hoor ik een stem achter me. Deze stem herken ik maar al te goed en draai me om. Ik kijk recht in de bruine ogen van Tom. Een grijns komt op zijn gezicht en kijkt me van top tot teen aan. ‘Lukt het?’ verdedig ik mezelf. Grijnzend knikt hij. ‘Je ziet er goed uit’ zegt hij met nog steeds zijn eeuwige grijns. Geïrriteerd kijk ik hem aan. ‘Alleen je gedrag is wel anders’ zegt hij. ‘Joh, vind je’ zeg ik droog en maak een talk-to-the-hand gebaar. ‘Jij zit nou toch in een bandje’ vraagt hij om het gesprek op gang te houden. Ongeïnteresseerd staar ik naar mijn nagels en knik van ja. Ik heb geen zin in die debiel. ‘Ik ga kijken of hier tenminste nog iets eetbaars is’ zeg ik en maak een soort van zwaai gebaar en loop weg. Vaag gemompel hoor ik van Tom afkomen, maar ik negeer het. Onderweg kom ik Georg, Gustav en Bill tegen maar ik doe net of ik ze niet zie. Ik loop de hoek om en bots tegen iemand op. Beide gillen we en ik val op de grond.
Onderwerp: Re: Wraak van take my smile away zo 26 okt 2008 - 13:51
Myrne ego has arrived ^^ Ach ik heb dat ook hoor =D
Hier stukje vans uperLisa -vliegt weer-
---------------------------
Met een pijnlijk gezicht kijk ik op en zie een meisje met zwart haar. Ook zij kijkt niet bepaald pijnloos. ‘sorry’ zegt het meisje snel en staat op. Ze geeft me haar hand en helpt me omhoog. ‘Gaat het?’ vraagt ze. Ik knik snel van ja. ‘Kim hier ben je’ hoor ik iemand zeggen. Ik draai me om en kijkt weer in diezelfde bruine ogen als net, alleen nou die van Bill. ‘Hey Lisa!’ zegt hij vrolijk. Ik geef heb een knikje en draai me weer om. ‘Lisa wat doen jullie raar’ zegt Bill. Boos draai ik me om. ‘Vind je het gek?’ zeg ik spottend en kijk hoe zijn gezicht geschrokken staat. ‘Hoe hoezo?’ brengt Bill stammelend uit. ‘Welke meiden heeft jullie ontdekt? Welke meiden hebben jullie altijd gesteund? Door welke meiden hebben jullie optredens gehad, zodat jullie ontdekt werden? Welke meiden kregen geen een waardering voor wat ze gedaan hadden? Welke meiden zijn niet belangrijk meer en werden als vuil behandeld alsof we geen gevoelens hebben?’ zeg ik nou kokend van woede. Angst staat in zijn ogen. Angst dat me aanstaart. ‘En dan vind jij het gek dat wij raar doen tegen jullie?’ zeg ik. Kim kijkt me verbaasd, maar ook geschrokken aan. Ze kijkt van Bill naar mij en weer terug. Ik draai me om en loop hoofdschuddend naar de meiden toe. ‘Waar was je al die tijd?’ vraagt Myrne verbaasd. Ik vertel het verhaal wat zich net allemaal heeft afgespeeld. Ook bij de meiden voel ik hoe ze bozer worden. ‘Mongolen!’ zegt Leen boos. ‘Die debielen hebben echt een bord voor hun kop’ zegt Marit. Van alle 4 de meiden hoor je boze woorden beledigingen komen. ‘Meiden, kap nou!’ zegt Bambi in de hoop dat we kalmeren. ‘Jullie moeten daar op concentreren en niet aan die jongens. Jullie hebben een doel voor je. Jullie willen doorbreken! Denk daar aan’ spreekt Bambi ons moed toe. Braaf knikken we en zuchten een keer diep. Als Bambi altijd een preek heeft gehouden zijn we altijd op een of andere manier rustig. Waarschijnlijk omdat zij weet wat goed is voor ons. Een man komt onze kamer binnen. ‘Take My Smile Away?’ vraagt hij. Bambi knikt en vol verwachting kijken we naar waar de man voor komt. ‘Jullie moeten over een kwartier op. Iedereen klaar?’ vraagt hij. Weer knikt Bambi en we staan allemaal op. Van alle kanten wensen mensen ons succes en met een vaag gevoel dat we niet kunnen plaatsen lopen we richting het podium. Als we daar zijn sprint Marit naar haar gitaar. Bij Leen gebeurt hetzelfde. Myrne heeft haar eeuwige drumstokjes stevig vast en kijkt me grote ogen naar het podium dat we voor ons zien. Ik leg mijn hand op haar schouder en lach naar der. ‘We kunnen het’ fluister ik moed terug. Marit en Leen komen beide terug met hun instrument vast. Ik krijg zelf een microfoon in mijn hand geduwd. Ik hoor paar stemmen steeds dichter bij komen. Leen kijkt naar de richting waar de stemmen vandaan komen. Leen zijn zenuwachtig gezicht veranderd nou in een woedend gezicht. Zonder maar ook naar achteren te kijken weet ik precies wie er aan komen. Marit legt rustig een hand op haar schouder. ‘Concentreer je’ zegt ze kalmerend en Leen wend haar blik af. ‘Dat gaat moeilijk als die 4 mongolen hier komen en naar ons gaan kijken’ mompelt ze boos. Met grote ogen kijk ik naar Leen. Mijn gezicht wend ik langzaam af en zie daar de jongens staan. Ze praten met een man en er word gewezen. Gewezen naar ons. De man knikt en de jongens lopen door. Alle vier kijken ze me aan. In hun blikken zie ik verdriet. Verdriet die me niks doen. Wat ze bij ons hebben gedaan is niks vergeleken met wat we nou gedaan hebben. Kil kijk ik ze aan. ‘Lisa je weet welke liedjes jullie gaan zingen’ zegt Bambi. Mijn blik wend ik af naar Bambi en knik. Een man maakt bekend dat we over 5 minuten op moeten. ‘Water’ breng ik opeens geschrokken uit. De meiden lachen. Snel loop ik naar de kantine en pak een flesje water. ‘Ik had het nooit van jou verwacht’ hoor ik achter me en ik draai me om. Tom staat der met de rest van de groep. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik ze aan. ‘Je weet best waar we het over hebben’ zegt Gustav. Boos kijk ik ze aan en loop weg. Een hand omringt mijn pols en ik word tegengehouden. ‘Wat?’ zeg ik bot. ‘Kan je niet gewoon met ons praten ofzo?’ zegt de eigenaar van de hand. Boos kijk ik naar Bill. ‘Ik heb geen tijd, we moeten zo op’ zeg ik kil en duw Bill weg. Als ik aankom bij de meiden word mijn microfoon weer aan mij gegeven. Ik hoor een man ons aankondigen en al snel loop Myrne op het podium en neemt plaats achter. Al snel volgen Marit en Leen. Als ik eenmaal op moet hoor ik een oorverdovend gegil. Met en lach kom ik op en zie allerlei mensen staan. We zijn niet zo beroemd, maar toch gillen ze. Ik zie enkele meiden met Tokio hotel shirtjes mee gillen en helemaal los gaan.
Romi<3
Aantal berichten : 158 Registratiedatum : 25-10-08 Leeftijd : 30 Woonplaats : Grolle, voor wie daar ooit van heeft gehoord xD
Onderwerp: Re: Wraak van take my smile away zo 26 okt 2008 - 19:28
Aaaah, Stomme jongens, begrijp dan gewoon dat ze boos zijn xD
Onderwerp: Wraak van take my smile away 
za 25 okt 2008 - 18:37
Ik gebruik gewoon alles van verhaal dus ook de meiden in verhaal die hebben toen aangegeven dat ze wouden dat kan nouwel weer vergeten zijn maar boeiend xD
