Oke ik ga mijn oude sa's hier dumpen xD
naja neerleggen ^^
Kan best dat sommige al gelezen hebben dat ze op oude forum staan :]
-----------------------------
By your side
Daar sta je dan. Mijn aller beste vriend. Altijd stonden wij voor elkaar klaar. Als we elkaar nodig hadden hielpen we elkaar. Ik hield van je als een goeie vriend. Nooit durfde ik iemand zoveel te vertellen, als dat ik deed bij jou. Jou vertelde ik mijn diepste geheimen. Wetend dat je het nooit zou doorvertellen. Jaren kennen we elkaar en beloftes die we elkaar gaven, maar nakomen deden we niet. Er gebeurde dan toch weer iets waardoor de belofte brak. Die ene belofte dat we samen naar dezelfde college gingen als we onze examens hadden gehaald. Alleen ook daar kwam weer iets tussen. Jou beroemdheid.
[Flashback]
‘Michelle’ hoorde ik iemand mijn naam roepen. Ik draaide me om en zag jou daar aan komen rennen. ‘Ik heb groot nieuws’ zei jij en liet me een brief zien. Ik dacht dat het een antwoord was van de college waar we ons hadden ingeschreven. Jammer genoeg was het niet waar. ‘Leuk’ zei ik en liet een nep glimlach zien. Ik vond het heel leuk voor hem, maar toch alleen naar die college gaan was eng. ‘Alleen onze..’ begon ik, maar ik liet het gaan. Onze belofte werd gebroken. ‘Dus ik word beroemd michelle. Echt dit is altijd mijn droom geweest’ zei jij vrolijk en tilde me op en draaide me rond. Ik wist dat het je droom was, dus ik liet niet merken dat ik het jammer vond. Dus ik liet het maar gaan. Een ding bleef wel hangen. De belofte was gebroken.
[end flashback]
Dat was de eerste belofte die gebroken werd. Ach ja. Het waren beloftes en de dingen die er echt gebeurde waren belangrijker. Onze vriendschap werd er wel sterker door. Hoe vaak je ook weg was. Hoe beroemd je ook werd. Je bleef jezelf tegenover mij en dat vond ik echt super van jou. Ik werd alleen banger. Ik dacht dat we op een dag gewoon geen vrienden meer waren. Jij maakte een belofte. Dat jij altijd bij mij zou zijn hoe dan ook. Altijd aan mijn zij. Ik beloofde jou hetzelfde. Jij ging weer is op tour. Toen kwam ik een grote ontdekking. Ik had kanker. En er kon niks aan worden gedaan. Ik belde je niet op. Ik wou jou tour niet verpesten dus ik vertelde het na de tour. Je schrok en ze laste een soort van pauze in. We deden weer veel dingen samen en het was echt gezelliger als ooit tevoren. Na een tijdje ging het veel slechter met mij en belandde in het ziekenhuis. Jij kwam me vaak opzoeken. Soms met je vrienden, maar vaak alleen. Je wou gewoon alleen zijn met mij zonder iemand om ons heen zei je. Het ging echt super slecht met mij en echt lang zou ik niet meer hebben zeiden de dokters. Elke keer namen we afscheid alsof het onze laatste was. Ja je weet nooit wat er zou gebeuren. Ik voelde me slecht en ik schreef een brief. Een brief aan jou.
Lieve Gustav,
Ik schrijf je deze brief als een soort van afscheid. Ik weet dat ik het moeilijk zal krijgen, dus het word geen lange brief. Je weet dat ik je altijd als mijn allerbeste vriend heb gezien en jou volledig vertrouw. Jij weet mijn diepste geheimen en je weet precies hoe ik ben. We maakte vaak beloftes samen. Die we nooit nakwamen. Maar daardoor maakte het onze band wel sterker. Je weet ook dat ik bang was dat ik je zou verliezen op een dag als vriend. Jij beloofde mij dat je voor altijd aan mijn zij stond hoe dan ook. Ik beloofde je hetzelfde. Ik ben altijd aan jou zij. Waar ik ook ben Of ik nou leef of niet. Ik blijf altijd bij jou. Je weet dat ik van je hou. Wat je ook doet, ik zal altijd achter je staan en over jou waken.
Liefs Michelle,
Toen ik dat schreef rolde de tranen over mijn wangen. Ik lag de brief, met jou naam erop, op mijn nachtkastje. En ging liggen en viel in slaap. Een slaap waar ik nooit uit ben gekomen.
Onderwerp: By your side 
zo 26 okt 2008 - 17:02
