It's called the hell [4/4]

Ik heb geen idee hoeland word, waarschijnlijk 4-shot, maar verder niet
Ik zeg niet dat het een goed verhaal is, maar toch =D
mensen die neit tegen ranzig kunnen, VLUCHT!


Part 1
Ze wordt wakker, waar ze niet wakker hoort te worden.
De vorige dag is een groot zwart gat. Ze heeft geen hoofdpijn,dus was ze niet dronken. Ze is niet vaag dus drugs is ook uitgesloten, De ruimte is donker. Met een losse hand voelt ze aan haar hoofd. Ook geen bulten.
Ineens gaan de lichten aan, ze ligt nog half vastgebonden aan een roestig bed. In de verte klinken er angstaanjagende schreeuwen en een kettingzaag. Rillingen lopen over haar rug. Ineens staat er een persoon voor haar, hij lijkt dreigend groot zo. “Goedemiddag.”Hij bindt haar losse hand weer vast en pakt zijn clipboard weer op. “Dus Lian, 17, Nederlands.” Hij grijnst breed. “Doe maar niet bang, misschien overleef je het wel.”
De gast,waarvan ze later zou horen dat hij Bill heet, loopt weer weg. De lichten gaan weer uit en de onaardse duisternis valt over haar heen.
Van dichterbij hoort ze gegil en een manische lach.

Lian ligt nog uren oncomfortabel opdat bed totdat Bill eindelijk komt met eten. “Zondag mag je lopen, als je nog leeft.” Hij lacht eng en laat haar een soort derrie eten. Voordat het er goed in is komt het er weer uit.
Bill drukt op een rode knop en een bruin harige jongen komt de deur door. Hij heeft een grote tang bij en grijpt Lian haar linkerhand.
”Links he?” “Ja doe maar Georg.” Lian kijkt bang van de een naar de andere, dit gaat pijn doen. Dan valt ineens het topje van haar middelvinger naast haar op het bed. Ze begint te gillen, van pijn en angst. Ze gelooft niet meer dat ze die Zondag gaat halen. De vinger wordt verbonden en de derrie moet ze verplicht opeten.
”Zeg wat een mooie ogen.” Georg grijnst gemeen. “Laat die nou maar heel.”
Georg grinnikt,”meneer wil der voor zichzelf hebben.”

WHAHAAHAAHAAHAH.
Ik weet niet of t komisch bedoelt is, maar ik lach me dood. ='D
verder. <3

It's maar hoe je het opvat x'D
haha

Ik vind het grappig.
Want ik zie echt zo van die ketchup dingen voor me enzo.
En Bill zo heel kwaadaardig enzo.
Datisgrappig. XD

OMG wat een klote stukje
Deel 2
=D

En dan ineens is het zondag. Ze heeft de week overleefd. Bill maakt haar los en trekt haar van het bed af. Ze zakt op de grond en wordt weer aan haar haren omhoog getrokken. “Lopen!”Hij sleurt der aan der arm mee. Links en rechts komen deuren voorbij, cellen met mensen. Sommige deuren hebben vlekken uit andere komen geschreeuw of smeekgebeden.
Dan komt ze aan bij een grote lichte deur. “Durf niet weg te lopen!”
Ze ziet de gestoordheid in zijn ogen…
-few days later-
”Nee asjeblieft niet!” Ze hoort de botjes in de hand die Georg stevig vast pakt kraken. Het grote hakmes suist naar beneden . Lian gilt hard, de helft van haar ringvinger valt met een plof op de grond en Georg brandt met plezier de wond dicht.
Ineens krijgt Bill medelijdend als ze kronkelt op het bed. “Genoeg!” Georg loopt weer weg.
”Doe niet meer! Laat me gaan!” Bill verbindt de vinger zonder iets te zeggen. “Je wilt dit ook niet! Laat me gaan!”
”Tuurlijk vind ik het niet leuk! Ik kan niet anders!” “Laat me gaan en ik neem je mee.” Ineens maakt hij de boeien los.
”We moeten snel zijn.” Door het bloed verlies van de afgelopen weken blijft ze amper staan. Bill hijst haar op zijn rug en rent naar de lichte kamer, daar haalt hij de kluis leeg. Lian houdt zich aan hem vast en kermt zachtjes van de pijn. Hij rent naar buiten en geeft haar een apparaatje,”druk op de knop!” En dat doet ze, het lampje begint te flikkeren en als ze boven op de heuvel zijn ontsteekt het zelfvernietigingmechanisme. Mee dat ze bewusteloos op het gras wordt gelegd ontploft het en valt de oude fabriek in elkaar.

o____________O
Nu is Georg dood.

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
Dit is vet cuwl verhaal xD
Het is echt vet grappig
Alleen nou zijn al die mensjes dood xD

Georg!! -komt als superlisa voorbij- i come save you
En waag mijn vingers aan te raken dan kill ik je gewoon -evil lach-

Meeer hipperd <3

iets nieuws??:O

Henkieee.
Doe jij nog meer doen? [:

ya like dan meotik typen x'D
ik ben saai vandaag x'D
echt waar
In weekend wss =D

wrom dan pas..

IK WIL MEEEEEEEEEER..

OMG.. GEORG DOOD..
NEEH.. mijn liefjj

echt so..

Ikke: Georg, ik wil je wat zeggen..
Georg: Wat wil je zeggen..??
Ikke: I-ik hou van je..
Georg: Ik ook van jouw hoor.. maar je moet nu onmiddelijk weg..
Ikke: Wrom..??
Georg: het gebouw gaat over 5 minuten onploffen..
Ikke: als jij hier blijft, blijf ik ook.. I will love you untill the end of time..

sorry een beetjj doelloos..

maar het komt er op neer dat je onwijs snel verder moet gaan..x'D
=D

Xxx
Princess_Goudhaartjj

Ja en dan haktie je fikken eraf x'D
Bedenk nou eens dat ze niet normaaal zijn x'D
LOL

xD

KUTJE POSTEN!

Lisa niet schelden
en Motherfucker, posten!

Muwhahaha.

JAJA
KAALM!
xD
Ik type al bij 2 verhalen te gelijk nu x'D

Nee,
je bent bij mij reacties aan het posten.
Dus hup dumpen nu!!!!!!!!!!!!!!!!xD

IK BEN ME BLAADJES KWIJT!
Ik had maar 4 A4tjes vol ofzo -.-'
VERDWENEEEEN!

Oke improvisatie =D
3e deel tog? x"D


Bill rommelt in het tasje dat hij mee heeft gesleept, als het leeg halen niet opschiet houdt hij het op zijn kop. Er valt van alles uit, geld, een sieraad, haar Idkaart, zijn paspoort..
Hij pakt dat laatste op en kijkt erin, Bill Kaulitz. Zo noemde ze hem al jaren niet meer.
Bill de wreker..
Hij zucht en kijkt opzij naar Lian, ze ademt zachtjes terwijl het gras bij haar mond licht beweegt. Bill slaakt een zucht en trekt haar op schoot. Terwijl hij haar haren aait kijkt haar naar het puin, zijn woonplaats voor ruim 5jaar is nu vernield, niet meer dan een hoop smeulend puin. Zijn enige vrienden, dood..
De spulletjes belanden weer in het tasje, het tasje hangt hij om zijn nek. “Daar gaan we dan.”Bill kijkt Lian aan en tilt der voorzichtig op zijn rug. Hij keert de vernielde fabriek de rug toe en merkt niet dat daar, in die puinhoop, nog mensen bewegen.

”Lian, kom nou eens bij.” Zij ligt op het bankje waar Bill naast geknield is. De bomen beschermen tegen de regen. De blaadjes fluisteren zacht waarschuwingen in de wind. Maar Bill kan ze niet horen.
Als Lian eindelijk haar ogen opendoet geeft Bill een schreeuw. Lian schiet omhoog, Bill valt op de grond. Ze ruikt de geur van verbrande haren en smeulende kleren. Als Bill blijft liggen springt ze op, iets wat niet een goed idee was want ze zakt bijna weer in elkaar.
Dan een kreet die zo huiveringwekkend is dat haar bloed langzamer gaat stromen. Ze probeert zichzelf in de hand te houden en zet het op een lopen. De wonden van de afgelopen weken tellen niet meer mee. Alleen nog zij en haar snelle ademhaling. Ze hoort de zware voetstappen achter haar. Dan struikelt ze, ze komt terug in de realiteit. Alles goed pijn, haar longen schreeuwen om lucht. De jongen stat voor haar en ze kijkt naar hem omhoog. Het mes in zijn hand glinstert in het maan licht. Hij heft zijn arm op en laat het dan naar beneden komen, richting Lian haar buik…

=O
asshole.
dat durf je niet! =O


meer. :3

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
Neeee
Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat,
wie is dat??
Is het GEORG??:O

DOOOS!
Schrijf verder NU!
Ik ga je slaan hoor ö

Ik ben al aan het typen :O
xD
Ik ben ziek :O

VIER 4 FOUR x'D
Nu wil ik veeeel reacties -plat-
quoten ofzo? xD
Fouten even doorgeven :O

DEEL 4
Ze gilt en knijpt haar ogen dicht, wachtend op een helse pijn. Maar de pijn blijft uit, als ze haar ogen opent ziet de gast zijwaarts op de grond vallen, Bill staat achter hem, hij ziet krijtwit en zijn handen trillen. Het mes dat in zijn schouder zat steekt nu in de jongen zijn nek.
Bill tilt Lian onhandig recht. “Hij was mijn broer.” Ze schrikt van de kilheid in zijn stem. “Ik hield van hem, maar ik haatte hem zo, hij liet me dit doen.” Hij staart naar het dode lichaam. “We moeten hier weg.” Bill kan haar nog ondersteunen en zo gaan ze op weg.
…

Ze lopen langs een plattelands weg. Het is er donker en de berm links van ze is onheilspellend zwart.
Dan rijdt er ineens een auto langs, Bill trekt Lian mee de berm in, een zoeklicht schiet langs waar ze net stonden. “shh.” Hij legt zijn hand over haar mond. Ze is al stil en als het licht weg is, wil ze omhoog kruipen. “Nee.”Bill fluistert en trekt der terug naar beneden, hij springt de sloot over. “kom.” Lian kijkt naar de best grote sloot,”ik ga dat niet redden.” “Jawel, je moet wel.” Ze neemt een aanloop en hoort dan een autodeur dicht slaan. “schiet op!” Ze springt eroverheen en valt tegen de rand aan. Bill pakt haar polsen vast en trekt haar omhoog. Ze rennen het maïsveld in. “Bill, ik red het niet.” Haar fluitende ademhaling klinkt scherp in zijn oren. “nog even Lian, nog even.” Hij ziet een zaklamp schijnen en de verte en dan weer terug keren naar die auto.
Bill stopt met rennen en houdt Lian vast. Hij luistert aandachtig,”er is hier een spoorlijn.” Hij tilt Lian op en loopt op het geluid af, een oude goederentrein stopt op een klein inlaad perronnetje. Bijna achterin de trein staat een wagon open. Bill legt Lian erin en klimt er zelf ook bij. De goederentrein rijdt weer verder en het licht van het stationnetje maakt plaats voor de duisternis van het land.
Lian kijkt Bill wazig aan. “het spijt me van je broer.” Bill schudt zijn hoofd,”het maakt niet uit.” Dan zucht hij,” ze leven nog, Gustav zeker.”
De kou van de nacht laat ze allebei rillen, maar Lian haar lippen worden al licht blauw. “kom hier.” Bill trekt haar opschoot en slaat jasje om haar heen. “biill, je je heb dat vest meegenomen.” Bill kijkt op,”oja.” Hij trekt het vest uit de tas en slaat het om haar heen. Lian sluit haar ogen en een grijze wolk valt over haar gedachten.

”Lian, Lian!” Bill schudt haar wakker, “we moeten hier weg!” Ze staat slaperig op en valt dan om omdat de trein hard remt. Ze hoort een geweerschot en schrikt. “Tis Gustav.”
Dan schiet de deur open, Lian geeft een gil. Een blonde jongen staat in de deur opening en richt een geweer op ze.
”verrader!” Hij kijkt naar Bill. Hij wil schieten maar Lian geeft hem een zet, de kogel vliegt in het dak. Ze trekt aan het geweer en er wordt nog een keer geschoten, de twee vechtende maken veel lawaai en tuimelen de trein uit.
Bill kan even niets zien, dan nog een schot en dan is het stil. “Lian!” Bill vreest het ergste. En dan verschijnt Lian in beeld. “Hij is dood.”
Dan zakt ze op haar knieën,”hij is dood.” Bill pakt de tas en omhelst Lian. “We jatten zijn auto.” Bill neemt Lian mee en loopt richting die auto. “we zijn vrij, en niemand stopt ons nu nog.”

En daar heeft hij gelijk in, elke bedreiging is dood. Georg door een brokstuk, Tom door zijn eigen mes en Gustav neer geschoten met zijn eigen geweer…

The end

CUwl...........
Ik vind echt dat je dit superleuk hebt geschreven,
en ook superleuk bedacht.
Hoe je er op komt geen idee xD
Maar het is gewoon super geniaal

Ik kan je wel ff vertellen,
dat ik op dit moment geen tijd heb om te quoten.
Omdat ik zo weer weg moet,
ik kan nu ff snel alles checken.

Nou daaaaaaaaaaaaaaaag<3333